Jun 15, 2014

Kerana kenangan dulu #1

Entri ni ditaip di porch rumah.
Saja ambil angin.
Cita-cita besar nak tengok bola padahal aku rasa setakat mimpi jelah.

Best lepak sensorang macam ni depan rumah.
Sejuk dan nyaman.
Ikotkan takut tapi jiran sebelah masih lagi berjaga so aku taklah takut sangat.

Tadikan, around 9pm aku pergi kedai dengan adik aku, faeez.
Naik motor.
Excited gila dapat naik motor sebab dah lama tak naik.
Faeez bawa laju.
Aku biasalah, tak suka lelaju ni takut.
Asyik menjerit je.
Faeez kata

"ni yang susah bawak kakak yang dah berumur ni"

Hahaha. Kuajooooo.
Berumur katanya.
Mestilah aku takut.
Dahlah malam. Ikot kawasan kampung pulak tu.
Kalau jatuh tak ke naya.

Sebenarnya dedulu alaaa dedulu zaman nakal hormon tengah menggeletis kata orang, memang aku biasa bawa motor round kampung.
Eh masa tu pakai skuter ego.
Warna dark purple.
Wahhh. Hebat.
Round kampung sebab nak tengok pakwe ada ke tak seperti yang dibagitau dalam mesej.
Kalau dia kata lepak tempat A, memang aku lalu situ nak tengok betul tak dia lepak situ.
My gosh.
Perangai tak boleh blah kalau ingat.

Kengkonon nak siasat la ko tipu aku ke tak.
Hahaha.
Sengal.

Entahlah.
Aku suka zaman dedulu.
Ada la yang aku rasa malas nak ingat malas nak fikir semua tu.
Tapi ada part yang aku suka nak ingat.

Antaranya yang aku suka ingat adalah tentang keberanian aku.
Walaupun keberanian aku tu sebenarnya berani yang bodoh tapi entah, aku rasa macam waaah tak sangka aku seberani itu.

Nak tau apa?

Ok.
Tarik nafas. Haha.

Aku pernah (1-2 kali) bawa motor waktu malam dari karak ke lanchang.
Lanchang ni satu tempat dalam pahang la jugak.
Ko gila kalau keluar pahang?
Jarak Lanchang dari karak dalam 30 minit perjalanan kot.
Jap eh aku google maps.
Ok dalam 25km.
Jauh jugak kan?
Tu takpe lagi.
Yang luar biasa---ada satu selekoh di satu kampung ke lanchang tu, selekoh maut.
Banyak eksiden maut kat situ.
Kalau aku lalu sekarang memang aku takutlah kan.
Tapi time tu aku tak takut ok!
Jiran aku pun meninggal kat situ serta merta.
Al-Fatihah untuk Angah Ijan.

Jalan dia pulak jalan biasa je.
Pastu kiri kanan gelap.

Aku pergi bukan buat jahat eh.
Aku pergi setakat jumpa kengkawan aku.
Tapi bila fikir sekarang ni, itu berani yang bodoh.
Dahlah tanpa pengetahuan ibu abah.

Kalau nak suruh aku ulang semula jawapan aku adalah tak!
Sebab jalan situ memang bahaya kot.
How come aku boleh seberani itu?
Maybe sebab remaja kan.
Lepas tu fikir pula keseronokkan lepak dengan kengkawan yang time tu je aku kawan. Lepas tu aku dah tak kawan dah hahahah.

Sekarang ni jangan kata Lanchang, nak pergi tengok pagar kunci ke tak pun aku takut.
Macam sekarang ni.
Hahah alaaaa jiran dah senyap.
Aku pun mula takut tapi aku gagahi juga heheh.

Dulu perumahan aku ni tak sunyi camni.
Dulu havoc gila.
Budak perumahan lain, kampung lain suka lepak sini.
Tapi sekarang dah takde.
Dah macam Kampung Pisang dah aku rasa.
Tinggal lagi takde zombaaa.
Hihihi.
Berani kau eh.

Ohya tadi kan, masa kenduri rumah mak itam aku, makcik aku (adik abah) bisik kat aku

"tu yang tudung purple tu la ex girlfriend abah"

Terus kepala aku pusing 360 darjah mana mana mana? Hahaha.
Ok ibu lagi cun.
Hahaha.

"tapi dia je cintakan abah awak. Abah awak tak"

Hahaha.
Makcik, kalau gitu bukan girlfriend la.
Itu friendzone. Hahaha.

Lepas tu makcik siap tanya ibu tak jeles ke haha.
Ibu cool je.
Dah tua katanya nak jeles apa.

Camne eh bila dah tua nanti aku dalam situasi makcik tu (exgf abah katanya tu)
Pergi kenduri kawen anak member sekali terjumpa exboyfriend haha.

Adakah isteri exbf aku akan kata pada anak dia

"yang vogue masih cantik meletup tu la exgf ayah kau. Jauh beza dengan mak yang tak cantik ni"

Kahkahkah.

Berangan taknak kalah.
Nak vogue aje.

Tu contoh ok contoh.

Tapi dah tua kan.
Takkan nak gatai meghela cam sekarang ni.
Tak fikir dah semua ni.
Entah-entah tak sempat nak meniti usia emas.

ALLAH.

semoga Allah panjangkan usia kita.

Ok nanti kalau ada kenangan lama lagi aku cerita eh.

.

No comments: