Dec 31, 2013

Kerana 2013 dah nak blah dah

esok dah 2014.
tak sangka cepat sangat masa berlalu.
tapi baguslah aku pun tak suka tahun 2013 banyak sangat perkara pahit.

so entri hari ini lebih kepada nak berborak saja.
takde apa sangat nak di share kan. bukan blog ilmiah pun. kalau nak resepi pun sini bukanlah tempatnya.
mihmihmih.
tapi aku ada azam tau, nak belajar buat kek. aku bukanlah penggemar kek sangat pun tapi suka tengok kek.
suka bila ada orang makan masakan aku.
lepas tu paksa kata sedap T______T

aku kalau boleh tendang sepak terajang segala memori 2013 ni memang dah lama aku buat.
masalahnya ingatan tu ada.
tapi takpelah. bersyukurlah masih ada ingatan. kalau dah hilang ingatan, menangis lah kau di tepi peti ais.

diri sendiri

aku tetap sama. tak berubah pun haha. cuma kalau berubah pun sikap la sikit kot.
nak mempositifkan diri aku yang kengkadang negatif.
seorang pun aku menjadi.

rakan sekerja

hari ni aku buat kerja dalam keadaan yang sangat happy.
bergurau dengan rakan sekerja sambil kerja tetap buat.
tetiba dalam hati kata "ya Allah, terima kasih hadirkan insan yang baik-baik dalam hidup aku"
ceyyy emo tetiba kan.

ibu abah.
tapi memang betul.
aku bertuah ada ibu abah yang baik sporting dan sentiasa bagi galakan sokongan dan nasihat yang berguna.
abah, nak duit. hehehe.
lepas tu aku rasa happy sebab bila aku sedih, balik karak je, menghadap lawak abah, lawak ibu yang selalu dikenakan abah sebab ibu selalu salah cakap.
dahlah salah cakap, buat muka konfiden pulak tu.
tuhan, tolong ambil nyawa aku dulu sebelum mereka.
rasa tak sanggup nak hilang dua nyawa dalam hidup aku ni.

adik-adik pun sama.
aku tak dapat bayangkan kalaulah aku ni anak tunggal.
ok ok, aku mengaku pernahlah aku berangan jadi anak tunggal.
tapi tu dulu masa aku kecik. sebab tak suka adik-adik nakal sangat.
pernah jugaklah terfikir nak jirus farah dengan air panas sebab nakal nak mampus.
tekup muka dia dengan bantal pun aku pernah terfikir.
tapi bila dah usia gini, rasa bertuah sangat ada adik-adik yang kelakar, yang selalu buat aku tergelak, buat aku marah, buat aku geram yet they still my adiks yang manja.

walaupun kengkadang ada isu dalam family, kami still close until now.
kami tak pernah gaduh besar. tak pernah maki kaw-kaw setakat maki manja-manja tu selalu.
kalau gaduh pun setakat hempas pintu je, takdelah nak naik kaki tangan semua.
pun aku tak sanggup kehilangan mereka.
cuma bila Farah dah kawen dan sekarang dah ngandung payah sikitlah nak ada aktiviti mengejut.
terbatas. aku pun malas nak ajak sebab nanti apa pula kata suami dia kan.

kawan.

terima kasih tuhan hadirkan aku kawan-kawan yang baik sangat
tak pernah aku rasa tak best dengan mereka.farah dan tqah agak payah sikit nak jumpa sebab memasing dah bersuami.
eh tapinya Farah tu kalau diajak laju jugak sebab dia suka je hang out ni.
Tqah payah sikitlah sebab kena pergi court semua so dia busy.
tapi dengan Dhiya memang berkajang-kajang kertas kalau nak cerita. setiap hari ada je cerita dan kenangan baru.
terima kasih untuk semuanya korang.

orang sekeliling.
aku suka memerhati orang.
contoh duduk tunggu LRT aku suka tengok gelagat orang.
lepas tu aku akan ketawa dalam hati.
gila kau nak ketawa kuat-kuat kang kena caj gila.
kalau ikotkan aku, aku ketawa sambil tepuk lantai tau.
ok bayangkan aku duduk bersila pakai kain batik sambil gelak tepuk lantai.

jumaat lepas aku tunggu LRT kat sungai besi.
macam biasalah aku kan suka selfie muahaha duk tempat yang takde orang pastu selfie.
lepas dah snap pandang kiri kanan takut orang nampak.
snap lagi sampai rasa ok gambar ni aku comel sikit haha.
kali keempat snap aku pandang depan, aku tengok ada kakak tu pun tengah selfie.
wah ada geng lah.

ye.
2013 memang baaaaaaaanyaaak sangat kenangan pahit.
kawan (kalau boleh dipanggil kawan) buat taik dengan aku.
aku takkan lupa kenangan tu. aku tak berdendam tapi aku takkan lupa.
macamana nak lupa weh, benda tu la buat aku menangis sampai bengkak mata.
but that's fine.
dah lalui dah pun. dah berjaya lalui.
*kibas bulu ketiak*

tapi yang pahit tu boleh dikaburi dengan segala manusia yang manis disekeliling aku.
yang menghiburkan aku.
yang buat aku ketawa.
buat aku muhasabah diri.
buat aku terfikir realiti.
buat aku menangis.

itu semua kenangan kan.

walaupun aku tau 2014 nanti takde beza pun dengan tahun-tahun yang lalu.

ianya akan jadi tahun yang biasa-biasa juga.

tapi aku gembira.

2013 la tahun yang paling banyak ajar aku
bahawasanya
hidup bukan sekadar untuk senangkan diri sendiri tetapi juga manusia sekeliling kita.
walaupun aku gagal, tapi sekurang-kurangnya aku cuba.

so long and goodbye 2013

No comments: